Pim had het zo gewild. Correctie, Albert (Einstein) had het zo gewild. Einstein zorgde voor een wetenschappelijke “revolutie” die generaties wetenschappers na zijn dood probeerden te beslechten. Wetenschappers die Albert Einstein het beste hadden begrepen, gingen aan de slag om zijn werk af te maken.
De string theorie is een theorie over alles. We kennen zwaartekracht, kracht van magnetische velden, en nog veel meer krachten. In de eerste plaats kan de wetenschap er maar niet achter komen waar deze krachten vandaan komen. Bovendien lijken de krachten op elkaar, maar heeft magnetisme in de praktijk maar weinig te maken met zwaartekracht. Met de String Theorie wilde de wetenschap al die natuurkrachten bundelen in één grote theorie; één “wetboek van de natuur”.
Nou, en daar doen ze inmiddels al dertig jaar over!
De wetenschappers zaten maar in hun “dimensies” rond te draaien en kregen maar geen goede beschrijving op papier. Maar daar was die merkwaardige “elfde dimensie”, waar iedereen een beetje sceptisch tegenaan keek, terwijl elfde-dimensie wetenschappers uiteindelijk met de “oplossing” kwamen. Zo ontstond de zogenaamde M-Theorie.
De M-theorie zegt dat er een heleboel universums zijn, die invloed op elkaar hebben. Zo is er een universum met electriciteit, en die is dichtbij het universum waar wij in leven en daarom hebben wij ook electriciteit. Affijn, een BBC Horizon [1] documentaire legt het allemaal uit.
Denk ik bij mezelf, waarom heeft het universum met electriciteit, dan electriciteit? Het lijkt er meer op dat wetenschappers het probleem van zich afschuiven. Oh en wij hebben magnetisme, en dat komt uit het universum van magnetisme. Ja en? Hoe komt dat zogenaamde universum van magnetisme dan aan zijn magnetisme? Zo keek ik tegen de BBC-Horizon documentaire. Zowel String Theorie als M-Theorie zijn niet bewezen. Maar we smijten er wel miljarden Euro’s tegenaan om wetenschappers dit soort theoriën te laten ontwikkelen..
Blij dan ook dan een natuurkundige wetenschapper bij HardTalk [2] verteld dat de String Theorie een “Waste of time” was. Het heeft niets opgeleverd. Een ander punt, de theorie is veels te ver vooruit gelopen op de praktijk. Er is geen praktijk, men heeft zelfs geen voorspellingen gedaan over wetenschappelijke experimenten. Al die theoriën hebben het papier dus nog niet verlaten. De presentator van HardTalk suggereert zelfs dat de miljarden die in het String project gaat zitten, beter besteed kunnen worden. Nou, daar wil onze natuurkundige ook niet aan. Waarschijnlijk heeft deze meneer zijn eigen theorie en wil hij geld voor onderzoek – zoals dat tegenwoordig in wetenschapsland gaat.
Maar ik ben het met één ding eens. Ontwikkeling van de String Theorie en vergelijkbare projecten is verspilling van tijd en geld. Goed, het is misschien interessant, maar de wetenschap hoort de mensheid verder te brengen. Dat is hier niet het geval.
[1] BBC Horizon – Parallel Universes
1) Download mogelijkheid 1
2) Download mogelijkheid 2
[2] HardTalk – String Theory is a waste of time
1) Download hier
Installeer eerst Azureus om te kunnen downloaden
3 reacties:
De wetenschap moet de mens vooruit brengen? Doet ze dat dan niet? Oh, wacht het moet zeker meteen morgen. Maar goed dat ze dat ten tijde van de oude Grieken niet dachten. Dan was Aristoteles nooit zover gekomen.
String-theorie kost miljarden? Dat lijkt me een hele dikke duim.
Tenslotte dat wetenschap praktisch moet zijn is een kortzichtige gedachte an sich. Veel wetenschappelijke terreinen hebben meer weg van kunst. Volstrekt nutteloos, maar oh zo mooi ...
Hoi Armin,
De HardTalk film spreekt over inderdaad miljarden (ponden!).
En wetenschap als kunst? Prima, maar niet van belastinggeld.
Beste drnomad,
Op een paar vlakken ben ik het met je eens. De te hoge energieschalen inherent aan snarentheorieen maakt verificatie inderdaad erg lastig. Daardoor lijkt het inderdaad alsof de theorieen nooit bruikbaar zullen zijn.
Je moet alleen wel bedenken dat alle technologische ontwikkelingen terug te voeren zijn op een ontdekking in de theoretische natuurkunde. Het apparaat dat je nu voor je neus hebt staan is een mooi voorbeeld. Op het moment dat het electron werd ontdekt stond men ook niet te juichen, terwijl nu toch vrij duidelijk dat het "de mensheid verder heeft gebracht".
Het sceptische standpunt tegenover snarentheorie ervaar ikzelf als een pessimistische. Ik blijf zelf liever optimistisch.
Een reactie posten